Cholon en Vietnamees eten

Twee dagen geleden naar Cholon, geweest de chinese wijk van Ho Chi Minh City. Toen we, Tony Anja en ik, in '92 van een tour door de mekong delta Terug kwamen reden we door deze wijk toen het opeens begon te storten een echte moessonbui. we hadden een oude mercedes met chauffeur, en we zagen de straten vol lopen met water dat steeds hoger steeg, en op een gegeven
moment liep het inderdaad de auto in en sloeg de motor af. Tony en Ik hebben toen de auto naar een hoger gelegen deel geduwd tot onze knieen in het water en inde regen. Ik weet nog dat de vonken af sprongen van de vele electriciteits kabels die boven de straat hangen. Toen we de auto op een wat hoger gelegendeel stond hebben we in een cafe gewacht
tot de bui wat minder werd en de chauffeur regelde cyclo's voor ons om
ons naar het hotel te brengen. Ik weet nog dat hij schaamde om het reisburo te bellen om te vertellen wat er gebeurd was. maar het was zijn fout niet.
Deze keer was het mooi weer, en ik ben op mijn gemkkie wat tempeltjes af
gelopen.

s'avonds was ik moe van het lopen en het restaurant uit de reis gids
dat ik zocht kon ikniet vinden. Toen ben ik maar gaan zitten bij het
eerste restaurantje dat ik zag en eer een beetje fatsoenlijk uit zag.
De meeste vietnamese gerechen bestaan uit een soort fondue potjes
achtige gedoe, waar ik niet zo van hou, maar ik zag op de menu kaart
:beef en peanutsauce rolled in ricepaper, ik bestelde het. Do you know
how to eat this? vroeg het bloedmooie meisje dat het eten en de
schaaltjes neer zette.
Uh.. nee, zei ik dan maar. Het meisje pakte van het schaaltje met
ristpapier een velletje, maar ze had er 2 te pakken die aan elkaar
kleefde, met haar nagels pullekte 1 velletje los, en legde die op het
lege schoteltje, ze haalde de eetstokjes uit het servetje en pakte
daarmee een sla blaadje en daarna schijfjes komkommer en wat ander spul
die ze op het rijstpapiertje neer legde daarna pakte ze het stokje met
vlees legde dat op diet sla bedje vouwde 1 kant van het rijstpapier om
op het vlees drukte dit stevig met haar vingers aan trok het stokje
eruit. Bovenaan dit pakketje vouwde ze een stukje rijstpapier naar
binnen, en rolde het toen stevig op. Ze maaakte met dit perfecte
rolletje een dip gebaar naar het kommetje met pindasaus en gaf het aan
mij.
Zo dus,.. Het was lekker, het tweede pakketje dat ik zef maakte viel
het laatste stukje vlees in in de saus (met de stokjes eerui gevist)
bij het derde had ik per ongeluk 2 velletje rijstpapier gerold, dan
proef je te veel rijstpapier. Van af de vierde ging het goed.
Onder tussen was een sigaretten verkoper aan mijn tafeltje gekomen en
had zijn houten koffetje open geklapt, ik schude nee, hij bleef
aandringen, ik negeerde hem, keek hem niet aan en zei weer nee. Meestal
de gebruikelijke menier om van aandringende verkopers af te komen. Maar
hij bleef aandringen: hello mister, hello mister, dus keek ik toch
maar. Meteen haalde hij een sigaretten pakje weg, en eronder was
duidelijk een zakje marihuana te zien. Ik glimlavhte ten teken dat ik
precies wist wat er nu bedoelt werd, keek hem toen recht aan en zei
nogmaals nee, hij glimlachte en ging weg.
Het eten was lekker, maar 6 stukjes vlees is misschien genoeg voor een
kleine vietnamees maar niet voor mij, ik bestelde nog een gebakken
banaan van de dessertlijst en nog een pilsje. het is ten slotte
vakantie en ik heb vandaag 2 miljoen Dong uit de geldautomaat getrokken.

Groeten uit Saigon
Ruud


nabericht:
Inmiddels ben ik in Mui Ne een strandplaatsje, waar ik een paar dagen helemaal niks ga doen.( en al een beetje verbrand ben)

Groeten,
Ruud