Noord Luzon

Van Manila ben i naar het noorden gegaan eerste naar San Fernando aan de kust maar het stand stelde niet zoveel voor . Vandaar naar Sagada via Baquio. Sagada ligt in de bergen en je hebt er bossen en rijstvelden waar je kunt wandelen, eigenlijk een rare combinatie naaldbomen en rijstvelden. Ook ben ik daar in een grot geweest en heb de hangende doodskisten gezien. Het was daar de gewoonte om de doodskist hoog in een grot, of aan een richel aan een rots te hangen. Van daar naar Banaue met mooie rijstterassen.

Een paar reisinpressies:
Iikm loop door een dorpje en besluit wat te drinken, ik neem een klein stalletje. Het is met de hand gemaakty van golfplaten en hout de golfplaten luiken doen in open toestand dienst als zonnescherm. De toonbank is van ruw hout en rood geschilderd. Met aan devoorkant keurig net de hand geschilderd Coca Cola. het winkeltje is vol met snoep en koekjes, drank, limonade en sigaretten. ik dga zitten bestel een Cola en bekijk het straat leven: even verderop laad een moeder en drie kinderen zich in een motor met zijspan-taxi hier heten die tricycles. Een kind komt snoep kopen, het weet precies welk potje het moet hebben
en heeft de muntjes ook precies gepast. De ouder vrouw achter de
toonbank lijkt al haar klanten te kennen. Even later komt er een
bouwvakker 2 sigaretten kopen, 1 steekt hij er meteen aan met een
aansteker die met spiraaldraad van een telefoon aan het plafond hangt te bungelen. Een loom, gemoedelijk straattafereel, De Filipijnen hebben niet zoveel spectaculaire bijzienswaardigheden, en als je niet van dit soort rustiek situaties kunt genieten moet je er niet komen, tenzij voor de stranden.

Het Filipijns is een grappig klinkend taaltje, het klinkt als een soort maleis, spaans soorte papiamento met ook nog zo'n 10% Engels. Engels is ook de 2e officieele taal en bijna iedereen spreekt het hier. Dit heeft als voordeel dat in ntegenstelling tot andere aziatische landen nietiedereen zijn engels op je komt oefenen. met telkens het zelfde soort
gesprek: hello how are you, wher you from what is your name, enz. enz. Aan de andere kant spreken ze wel HEEL beleefd engels altijd met twee worden: yes sir, no sir, here is your order sir, daar word je soms een beetje verlegen van

In de Taxi in Manila heb ik wel een paar keer het zelfde soort gesprek: waar ik vandaan kom, Holland. daar is koud nu? vraagt hij, ja heel koud, onder nul het vriest nu. Nederland is een rijk land he? Ja europa is rijk bevestig ik. De filipijnen zijn arm omdat er veel corruptie zegt hij. Als het verkeer weer eens vast komt te zitten, wijst hij op de file hebben we dat ook in Holland? jazeker,.. maar we hebben geen jeepneys en iki wijs op een vande verlengde jeeps die hier busdiensten rijden. De chaffeur denkte even na: geen jeepney, dus iedereen neemt de
taxi, zegt hij tevreden, Mwa.. dat moet ik toch even relativeren. Ik vertel hem dat veel mensen fietsen in Nederland, Fietsen dat verbaasd hem blijkbaar van zo,n rijk land. Dus leg ik uit: in Nederland, geen bergen, alles plat en ik maak een vlak gebaar met mijn uitgestrekte hand, Ah, knikt hij begrijpend, en het is er niet zo warm, als je hier gaat fietsen ga je zweten, you sweat! dat kan hier niet naar je werk: you sweat, you STINK! en met een brede glimlach snuift hij demostratief aan zijn oksel....

Na het eten loop ik nog even door het dorpje Banaue er is niet veel te doen en dewinkeltjes gaan vroeg dicht al voor negenen sluiten de stalen harmonica deuren, elk winkeltje is zo groot als een garagebox. Het dorpje bestaat eigelijk maar ui 2 straten. De straat waarin ik loopt is alles gesloten maar net als ik terug wil lopen van deze rustige kant van het dorp zie aan het eind van de straat mannen gebogen staan om een bord. Het is op de trappen van het stadshuis, het stadshuis is niet veel groter dan een groot huis. Het blijkt een schaakbord te zijn, een jongetje dat niet veel ouder dan 11 jaar kan zijn is aan het spelen met
een volwwassene, hij verliest net. De mannen grijnzen naar mij the new challenger, de nieuwe uitdager, wil je spelen vragen ze? ja dat wil ik wel. Ik word meteen tegenover het jochie gezet. Ik doe in het begin makkelijk, maar dat blijkt een vergissing: al snel sta ik een pion achter. Ik heb hem onderschat, vakkundig ruilt hij een paar stukken af waardoor ik er steeds slechter voor kom te staan. Ik maak een blunder, en ben meteen een loper kwijt, de mannen om ons heen grinniken Ik was moe, had heerlijk gegeten en gedronken en ik had al een paar jaar niet meer geschaakt. Ik probeer me beter te concentreeren. Ik bied zoveel mogelijk weerstand in de hoop dat hij ook een keer een fout zal maken.
Maar dat gebeurd niet in plaats daarvan maak ik nog een blunder en ben reddeloos verloren, ik geef het op. Hij kijkt een beetje verlegen opzij, ik zeg hem dat hij goed speelt en steek mijn hand uit om hem te feliciteren met zijn overwinning (nu kijkt hij trots) Ook al versta ik de taal niet ik begrijp het commentaar van de kijkers, nog een keer dringen ze aan, dit is blijkbaar het wonderkind van het dorp. Nu heb ik wit, ik begin defensief bouw mijn stelling zorgvuldig volgens het boekje op en zorg dat mijn koning veilig staat. Hij is blijkbaar overmoedig en komt te vroeg met zijn dame in het spel. Ik drijf haar terug terwijl ondertussen mijn stelling uitbouw. Met 2 van mijn paarden
stevig verdedigd op zijn helft voer ik de druk op, en pion voor pion komt hij steeds verder achter te staan. Op een gegeven moment kan hij de verleiding van mijn dame offer niet weerstaan. Triomfantelijk ruilt hij onze dames af met een loper winst. Maar daardoor laat hij een pion onverdedigd die pak ik met mijn paard waarmee ik zowel zijn koning als toren bedreig. Na het verlies van zijn toren zet ik hem langzaam maar zeker met 2 paarden en 2 torens schaakmat. Gemoppel onder de mannen blijkbaar is die tourist toch niet zo slecht in schaken. Het jongetje kijkt een beetje aangeslagen, Ik geef hem complimenten, dat hij goed
speelt en geef hem weer een hand om hem te bedanken. Het is nu na
negenen, en hij moet naar huis, hij kijkt een beetje beteteuterd. Ik neem ook afscheid van de mannen, ik moet morgen weer komen zeggen ze.
Ik ga nu naar het andere eind van het dorp en vind een cafe er is niet veel aan een filipijns bandje speelt afschuwelijk, er is 1 toeristen stel met gids en verder zijn bijna alle filipino's daar al behoorlijk dronken. Na 1 pilsje hou ik het voor gezien, dit is blijkbaar de slechtere kant van het dorp.

Als ik de volgende morgen mijn ontbijt betaal kijkt de jongen een
beetje nadenkend, ik kijk naar het geld dat op tefel ligt maar dat is ghet juiste bedrag, ik zag je gisteravand zegt de jongen, Ok dat kan,. bij het schaken zegt hij, je was goed zegt hij, wel "the Kid" was ook goed, maar niet zo goed als jij zegt hij, hij verteld dat ze elke dag na het werk en na het eten naar het stadshuis gaan om te schaken (hij verteld het alsof ik nu een bondgenoot ben) of ik vanavond weer kom?...

Grote bezienswaardigheid van noord Luzon zijn de rijstvelden terassen van Banaue, zij staan op de werelderfgoedlijst van Unesco
zie:
http://picasaweb.google.com/reisruud/NoordLuzon#